Koгато ме погледнеш
ставам друга.
Онази същата ли?
Не. Ставам тиха.
Притаена.
С меки цветове.
Не ярки и пъстри.
Онези пламъчета
ги подарявам на сърцето си.
То жадува с дни да го погалиш.
И вместо тебе, аз го правя.
Но с твоето тихо внимание.
Което елегантно ми даряваш.
На мен това отдавна вече
ми стига...
Няма коментари:
Публикуване на коментар